شکلی افراطی از رئالیسم، که در آن هدف هنرمند بازسازی کاملا وفادارانه ظاهر دقیق موضوع و کنار

نهادن آرمان گرایی و هرگونه تفسیر تخیلی است. این اصطلاح به طور مثال برای واقعگرایانه ترین

سردیس های رومی به کار برده میشود. همچنین این اصطلاح برای آن شکل از سوررئالیسم اطلاق

می گردد که مدعی است توهمات را به صورتی دقیق و با تمامی جزییات بازسازی می کند.

وریسم برابر واژه ایتالیایی  verismo به معنای حقیقت، عنوان مکتبی در هنر و ادبیات ایتالیایی است این مکتب که در اواخر سده نوزدهم در جنوب ایتالیا پدید آمد آمیزه ای از دو مکتب واقع گرایی و طبیعت گرایی فرانسوی است. هدف های عمده وریسم، بازنمایی عینی زندگی به ویژه طبقات پایین اجتماع، توصیف صریح جزئیات و گفتگوهای واقع گرایانه و استفاده از زبانی منسجم، مستقیم، بی پیرایه و تزئین نشده است. در واقع وریسم می کوشد واقعیت را چنان که هست، ولو زشت و ناخوشایند و مستهجن با عینیت گرایی تصویر نماید. پایه گذار وریسم، داستان نویس برجسته ایتالیایی جووانی ورگا است. داستان کوتاه سیسیلی ندا (۱۸۷۴) که گرایش او را به نوعی واقع گرایی نشان می دهد مبنای مکتب وریسم قرار گرفت. او سپس مجموعه داستان های کوتاه زندگی در کشتزارها (۱۸۸۹) را با الهام از زندگی ساده ی روستاییان، کشتکاران و ماهیگیران سیسیلی نوشت. ورگا علاوه بر این رمان اوا (۱۸۷۳)، ببر شاهی (۱۸۷۳) و شاهکارش خانواده مالاوولیا (۱۸۸۱) را انتشار داد. که پایه های مکتب وریسم را تحکیم بخشیدند. این مکتب واکنشی در برابر ادبیات پر تکلف و تصنع ایتالیا بود که روح تحقیقات علمی را با ادبیات درآمیخت. از دیگر نویسندگان و مفسران مکتب وریسم، لوییجی کاپووانا است که این مکتب را «مطالعه ی واقعیت ها» نامیده است. او با مجموعه داستان های کوتاه بررسی های زنان (۱۸۷۷) و رمان مشهورش گیاچینتا (۱۸۷۹) وریسم را به اوج شکوفایی رسانید. از دیگر وریست های به نام، گراتسیا دلدا است که به پاس رمان هایش برنده ی جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۲۶ نیز شد

منبع : کتاب سبک ها و مکتب های هنری ترجمه فرهاد گشایش

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: